Mohort Mohort
2708
BLOG

Światowe autorytety przypominają o polskich ofiarach Wołynia

Mohort Mohort Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 10

Już ponad stu światowej sławy naukowców i intelektualistów podpisało się pod listem otwartym, w którym krytykuje się ukraińskie organizacje w Kanadzie za nieuczciwość i wypaczanie historii. Konkretnie chodzi o manipulowanie przy ilości ofiar Wielkiego Głodu i atakowanie wystawy o Holokauście w Canadian Museum of Human Rights, ale także dostaje się kanadyjskim Ukraińcom za szerzenie kultu OUN-UPA i SS Galizien. Sygnatariusze listu przypominają, że organizacje te są „uwikłane w przemoc wobec cywili na masową skalę”, w tym na Wołyniu przeciw Polakom. Wśród nich takie autorytety jak Sir Ian Kershaw, Yehuda Bauer czy Christopher Browning. Tłumaczenie listu zamieszczam na końcu notki.

Być może z polskiej perspektywy, na pierwszy rzut oka, sprawa wygląda na mało istotną ciekawostkę z drugiej półkuli. Jednak tylko pozornie. Jest to pierwsza tak wielka reakcja świata nauki na odradzanie się ukraińskiego nacjonalizmu i nie ma znaczenia, że chodzi o daleką Kanadę a nie jakże bliską Ukrainę. Chodzi o ten sam ukraiński integralny nacjonalizm, będący odmianą faszyzmu, który po II wojnie ewakuował się na Zachód, tam przetrwał w cieplarnianych warunkach (o czym za chwilę) a od 20 lat jest reeksportowany z powrotem na Ukrainę. Myślę, że wydarzenie, które spowodowało całą aferę – atak na kanadyjską wystawę o Holokauście – jest iskrą uruchamiającą reakcję łańcuchową. Sytuacja wybuchowa nabrzmiewała bowiem od dawna, co najmniej od niesławnego aktu Juszczenki ogłoszenia Stepana Bandery bohaterem Ukrainy. Intelektualiści i naukowcy, którzy widzieli w Juszczence demokratę a jego kokietowanie nacjonalistów traktowali jako polityczną grę bez negatywnych konsekwencji, nagle zorientowali się, że to nie żarty. Już wtedy miarka się przebrała, o czym zresztą pisałem, ale jako że młyny nauki mielą powoli, trzeba było na efekty trochę poczekać.

Trzeba w tym miejscu powiedzieć, że tak mocne uderzenie w ukraiński nacjonalizm jest swoistym odreagowaniem na niezwykle dogodne warunki, jakie Zachód stworzył ukraińskiemu nacjonalizmowi po 1945 roku. Z niedawno odtajnionych materiałów amerykańskiego wywiadu wynika, że w obliczu „zimnej wojny” zachodnie wywiady rozpoczęły współpracę z ukraińskimi nacjonalistami uważając ich za niezwykle przydatne narzędzie do walki z ZSRR. Działo się to pomimo świadomości Zachodu co do nieczystej „hipoteki” nowych najemników. Przykładowo, Bandera otrzymywał wsparcie od MI6 pomimo tego iż wiedziano, że ten obraca się w kręgach byłych funkcjonariuszy nazistowskich, że jest „wyjątkowo niebezpiecznym” „typem bandyckim”. Z kolei jego niedawny druh a potem oponent Mykoła Łebed' najął się na służbę CIA, która dobrze wiedziała, że ma do czynienia ze „znanym sadystą i niemieckim kolaborantem”. Łebed' zorganizował w USA prężny ośrodek wywiadowczo-propagandowy, obficie finansowany przez Amerykanów, działający pod przykrywką placówki naukowo-wydawniczej „Proloh”. Poza walką z ZSRR „Proloh” wspierał kultywowanie wśród ukraińskiej diaspory nacjonalizmu i stworzył środowisko pozornie obiektywnych naukowców potwierdzających swoimi badaniami nacjonalistyczną narrację. Łebed do tego stopnia przysłużył się Amerykanom, że gdy w latach 80-tych pojawiły się publiczne podejrzenia co do jego przeszłości, CIA aktywnie go chroniła zaprzeczając jego związkom z nazistami oraz wywierając presję na inne agencje rządowe, by te nie interesowały się zbytnio Łebediem.

Wszelkie próby oskarżeń ukraińskich nacjonalistów o zbrodnie były kwitowane stwierdzeniem, że jest to komunistyczna propaganda wymierzona w ukraińskich patriotów. Paradoksalnie, sprzyjał temu fakt niemożności dokładnego zbadania tych zbrodni w wyniku utraty Kresów przez Polskę. Nie od rzeczy będzie w tym miejscu wspomnieć, że zwalczając ZSRR ukraińscy nacjonaliści znaleźli się na tym samym wózku, co pewna część polskiej emigracji. Działalność „Prolohu” entuzjastycznie oceniał doradca prezydenta Cartera ds. bezpieczeństwa narodowego Zbigniew Brzeziński. Łaskawym okiem patrzyli na nich dyrektor Wolnej Europy Jan Nowak-Jeziorański i szef paryskiej „Kultury” Jerzy Giedroyć. Od tamtej pory datuje się trudna do zrozumienia sympatia i pobłażliwość polskich „liberałów” wobec ukraińskich nacjonalistów.

Jeszcze bardziej specyficzna sytuacja wytworzyła się w Kanadzie, która od XIX wieku była tradycyjnym celem ukraińskiej emigracji. Po II wojnie światowej trafiło do niej 26 tys. ukraińskich tzw. dipisów, wśród których większość była ukraińskimi nacjonalistami. Ludzie ci zdominowali polityczne życie ukraińskiej diaspory. Powstały prężne organizacje wydające swoje gazety i czasopisma, kultywujące ukraińską kulturę i sztukę. Wykorzystały one oficjalną politykę rządu Kanady – multikulturalizm, czyli wspomaganie (także finansowe) mniejszości kulturowych innych niż anglosaska i francuska, do propagowania nacjonalizmu, antysemityzmu, kultu Bandery, SS Galizien i innych zbrodniarzy. Przy pomocy państwa kanadyjskiego powstał Canadian Institute of Ukrainian Studies (CIUS), którego pracownicy (z małymi wyjątkami) uwiarygodniali nacjonalistyczną wersję historii. W cieplarnianych warunkach stworzonych przez kanadyjskie rządy powstał mikroklimat utrzymujący nacjonalistyczne dinozaury w dobrej kondycji. Tak obchody 100-lecia urodzin Bandery i 50-lecia jego śmierci w Edmonton, w obiekcie imienia zbrodniarza wojennego R.Szuchewycza, wybudowanym częściowo za państwowe pieniądze, opisuje ich naoczny świadek /notabene jeden z sygnatariuszy listu otwartego/:

„Uczczenie Bandery zostało połączone z religijnym świętem Pokrowy. Hall udekorowano wielkim obrazem Maryi Dziewicy. Obraz zawieszono ponad krzyżem wykonanym z niebieskiego i żółtego materiału, barw flagi ukraińskiej. Tło było czerwono-czarne, od symboliki OUN odwołującej się do krwi i ziemi. Ten religijno-nacjonalistyczno-faszystowski kolaż był główną dekoracją na scenie. Flagi ukraińską i kanadyjską ulokowano po dwóch stronach tej dekoracji. Po prawej stronie sceny publiczność mogła zobaczyć wielki portret Bandery z datami 1909-1959. Złoty tryzub zwisał ze sceny ponad Matką Boską. Podium pokryto czerwono-czarnym materiałem z tryzubem na górze.”

W tym anturażu odbyła się dziwaczna religijno-nacjonalistyczna uroczystość, której opis można znaleźć pod tym linkiem. Przypominam, że to się odbyło zaledwie 2 lata temu!

Jak widać, na polityce której założeniem było promowanie wielokulturowości, tolerancji i pluralizmu, najbardziej skorzystały totalistyczne typy spod ciemnej gwiazdy, czciciele zbrodniarzy wojennych, faszystów, nazistowskich kolaborantów, nacjonaliści i antysemici – przedstawiający siebie jako demokratów i ukraińskich niepodległościowców. Dziś ludzie ci atakują wystawę o Holokauście w Canadian Museum of Human Rights.

Po demontażu żelaznej kurtyny i upadku ZSRR nacjonalistyczne dinozaury z Zachodu przygotowujące się do tej roli przez blisko 50 lat rozpoczęły retransferowanie swojej ideologii na Ukrainę. Było to tym łatwiejsze, że brakowało rzetelnych badań naukowych nad zbrodniczością ukraińskiego nacjonalizmu. Sprzyjało temu też postępowanie państwa polskiego, które zrobiło niewiele dla ścigania zbrodni OUN-UPA i SS Galizien oraz postępowanie polskich „elit” które zrobiły wszystko, by chronić zbrodniarzy. To jednak nie mogło się udać. Doszło do swoistego wyścigu – z jednej strony ukraińscy nacjonaliści dążący do opanowania Ukrainy i narzucenia tam swojej narracji, z drugiej strony środowiska kresowe dokonujące niemal samodzielnie ogromnego wysiłku dla udokumentowania tych zbrodni oraz uczciwi naukowcy z zagranicy, wraz z otwieraniem się archiwów odkrywający prawdę o OUN, UPA i SS Galizien. Zdeterminowani w swojej pracy tym bardziej, im bardziej agresywni i ekspansywni stawali się ukraińscy nacjonaliści.

Jesteśmy tak blisko „upowskiej Norymbergi”, jak nigdy dotąd. Może nie w sensie dosłownym, ale przynajmniej symbolicznie. List „100 sprawiedliwych” to tylko iskra, która, jak powiedziałem, wywoła wybuch. To zapowiedź nadchodzącej burzy. Wkrótce na ukraiński nacjonalizm spadną kolejne gromy. Zastanawiam się tylko, co wówczas zrobią jego nasi rodzimi poplecznicy...
 

http://www.theglobeandmail.com/news/national/prairies/discord-accusations-taint-human-rights-museum-debate/article1987877/

G. Rossoliński-Liebe, „Celebrating fascism and war Criminality in Edmonton”- http://www.kakanien.ac.at/beitr/fallstudie/GRossolinski-Liebe2.pdf

P.A. Rudling, „Multiculturalism, Memory, and Ritualization: Ukrainian Nationalist Monuments in Edmonton, Alberta.”

R. Breitman, Norman J.W. Goda, „Hitler's Shadow: Nazi War Criminals, U.S. Intelligence, and the Cold War” - http://www.archives.gov/iwg/reports/hitlers-shadow.pdf

 

Polskie tłumaczenie listu otwartego (oryginał pod linkiem):

http://www.cjc.ca/2011/04/12/international-scholars-issue-open-letter-on-the-uccla-ucc-and-the-cmhr/


Ukraińskie Kanadyjskie Stowarzyszenie Swobód Obywatelskich (UCCLA) i Ukraiński Kongres Kanadyjski (UCC) prowadzą kampanię przeciwko planom Kanadyjskiego Muzeum Praw Człowieka w Winnipeg zainstalowania stałej galerii Holocaustu. UCCLA rozsyła e-maile i kartki pocztowe w całej Kanadzie, które przedstawiają okładkę wydania "Folwarku zwierzęcego" George'a Orwella i sugerują, że zwolennicy galerii Holokaustu to są świnie. Ze swojej strony, UCC, który w przeciwieństwie do UCCLA, jest ciałem wyłanianym w wyborach i reprezentuje znaczące ukraińskie kanadyjskie organizacje, poskarżył się, że planowana wystawa Holokaustu jest "nie do przyjęcia" i zwrócił się do Muzeum o wprowadzenie jako tematu wystawy Wielkiego Głodu lub ukraińskiego głodu w latach 1932-33 "o nie mniejszej ilości ofiar ... niż Holocaust".

My, sygnatariusze niniejszego listu, przeprowadziliśmy wszystkie badania naukowe różnych aspektów ludobójstwa, faszyzmu, antysemityzmu, stalinizmu, zbrodni wojennych, Wielkiego Głodu i Holokaustu. Jednoznacznie uznajemy, że przemoc i prześladowania, których doświadczyła Ukraina w totalitarnej przeszłości powinny być zapamiętane i upamiętnione w Kanadyjskim Muzeum poświęconym historii i łamaniu praw człowieka. Natomiast budzi nasz sprzeciw nieuczciwy sposób, w jaki UCCLA i UCC zniekształciły historyczne fakty Wielkiego Głodu przy jednoczesnym negowaniu roli ukraińskiego ruchu nacjonalistycznego w Holokauście.

Ukraiński Wielki Głód, który stanowi jedną z wielkich zbrodni Stalina i jedną z najbardziej niszczycielskich tragedii w Europie, zasługuje na miejsce w każdym miejscu poświęconym upamiętnieniu i upowszechnianiu wiedzy o naruszanie praw człowieka. Jednak sposób, w jaki UCC traktuje Wielki Głód budzi wątpliwości. Wszystkie badania demograficzne umiejscawiają liczbę ofiar śmiertelnych głodu na Ukrainie Sowieckiej w przedziale od 2,6 do 3,9 milionów osób. To jest samo w sobie ciężkie żniwo. Niemniej jednak, UCC, czasami, zawyża liczbę ofiar do siedmiu a nawet dziesięciu milionów. Intencja jest oczywista: siedem lub dziesięć milionów to jest więcej niż sześć milionów; Hołodomor bardziej zasługuje na uwagę niż Holocaust. Taka manipulacja będąca próbą wykorzystania ludzkiego cierpienia jest naganna i nie powinna być akceptowana przez kanadyjskie społeczeństwo.

Jesteśmy również zaniepokojeni postawą UCCLA i UCC wobec OUN, UPA i 14 Dywizji Grenadierów Waffen SS "Galicja" (1 Dywizji Ukraińskiej). OUN oznacza Organizację Ukraińskich Nacjonalistów. UPA jest ukraiński skrót Ukraińskiej Powstańczej Armii, zbrojnego ramienia OUN. Dywizja "Galicja" to jednostka wojskowa, która była przede wszystkim zaangażowana w działania przeciwko partyzantom, została utworzona przez Niemców w 1943 roku. Dziesiątki tysięcy Ukraińców, którzy należeli do tych formacji, zginęły podczas stawiania oporu przeciwko bezwzględnemu wprowadzania władzy sowieckiej pod koniec wojny. Dzisiaj wielu Ukraińców czci członków tych organizacji jako liderów represjonowanego narodu. W lutym 2010 UCC wezwał rząd Kanady "do wprowadzania zmian w Ustawie o dodatkach finansowych dla Weteranów Wojennych Kanady poprzez rozszerzenie uprawnień i włączenie wyznaczonych grup ruchu oporu, takich jak OUN-UPA." Podczas ostatniego Dnia Pamięci, UCC wezwał ukraińskich Kanadyjczyków do oddania hołdu weteranom, którzy należeli do OUN, UPA i dywizji "Galicja".

W swoich wezwaniach do oddawania czci członkom tych organizacji jako kombatantom, UCCLA i UCC nie w pełni potwierdziły, że wszystkie te trzy grupy brały udział w aktach przemocy wobec ludności cywilnej na masową skalę. Znaczące badania historyczne wskazują na odpowiedzialność polityczną OUN za przemoc wobec Żydów w lecie 1941 roku. Aktualnie podejmowane badania wykazują również, że wielu byłych policjantów, którzy pomagali nazistom w ludobójczych operacjach, następnie dołączyło do UPA, utworzonej na początku 1943 roku. Co więcej, jest niezaprzeczalnym faktem, że UPA wymordowała dziesiątki tysięcy cywilnej ludności polskiej w zachodniej części Wołynia, aby wyeliminować możliwość roszczeń terytorialnych Polski po wojnie. Dywizja "Galicja" była również zaangażowana w zbrojnych działaniach przeciwko ludności cywilnej, ale głównie poza granicami Ukrainy.

Zwracając uwagę na historyczne fakty na temat OUN, UPA i dywizji "Galicja", nie chcemy sugerować jakiejś zbiorowej odpowiedzialności za ludobójstwo części lub wszystkich mężczyzn i kobiet, którzy w nich służyli, a na pewno nie chcemy sugerować zbiorowej odpowiedzialności części lub wszystkich Ukraińców. Niemniej jednak, w czasach, gdy masowy mord na ludności cywilnej jest traktowany jako zbrodnia przeciwko ludzkości, różnorodne fakty na temat tych organizacji powinny być otwarcie dyskutowane, szczególnie, gdy znaczenie Holokaustu jest kwestionowane w publicznej kampanii społecznej, dotyczącej poprawnego prezentowania historii praw człowieka.

W związku z tym stwierdzamy, że dopóki UCCLA i UCC nie zrozumieją, że otwarta i uczciwa konfrontacja z historycznymi faktami jest korzystniejsza jest zmanipulowany fałsz, dążenie do zwycięstwa w "konkursie cierpienia", nie uwzględnianie zarówno blasków jak i cieni ruchu narodowego, powinny trzymać się z daleka od debaty na temat Kanadyjskiego Muzeum Praw Człowieka.

Tarik Cyril Amar, Assistant Professor of History, Columbia University

Alexander Babyonyshev, Davis Center, Harvard University

Alejandro Baer, Associate Professor of Sociology, University of Bayreuth & Department of Social Anthropology, Universidad Complutense Madrid

Karyn Ball, Professor, Department of English and Film Studies, University of Alberta

Omer Bartov, John P. Birkelund Distinguished Professor of European History and Professor of History and Professor of German Studies, Brown University

Delphine Bechtel, Associate Professor for Central European Studies, University Paris IV Sorbonne

Elissa Bemporad, Jerry and William Ungar Assistant Professor, Department of History, Queens College, City University of New York

Paul Bogdanor, Independent Scholar, London

Richard Breitman, Professor, Department of History, American University

Aleksandr Burakovskiy, Independent Scholar, Clifton, NJ

Marco Carynnyk, Writer and Independent Scholar, Toronto

David Cesarani, Research Professor in History, Royal Holloway, University of London

Catherine Chatterley, Founding Director, Canadian Institute for the Study of Antisemitism (CISA); SSHRC Postdoctoral Fellow, Department of History, University of Manitoba

Paul A Chilton, Professor Emeritus, Lancaster University

Johan Dietsch, Post-doctoral Fellow, Department of Languages and Literature, University of Lund

Karin Doerr, Professor, Classics, Modern Languages and Linguistics, Concordia U

Roman Dubasevych, Ph. D. Candidate, Ernst-Moritz-Arndt-Universität Greifswald

Gary Evans, Adjunct Professor, Department of Communication, University of Ottawa

Richard J Evans, Regius Professor of History and President of Wolfson College, University of Cambridge

Robert Fine, Professor, Department of Sociology, University of Warwick

David Fraser, Professor of Law and Social Theory, University of Nottingham

Christian Ganzer, Deutsche Akademische Austauch Dienst Lecturer, National Pedagogical Drahomanov University, Kyiv

Norman JW Goda, Braman Professor of Holocaust Studies, University of Florida

Frank Golczewski, Professor, Historisches Seminar der Universität Hamburg

Nora Gold, Associate Scholar, Centre for Women’s Studies in Education, Ontario Institute of Studies in Education and University of Toronto

Chad Alan Goldberg, Associate Professor and Director of Graduate Studies, Department of Sociology, University of Wisconsin

Brian Goldfarb, Principal Lecturer in Sociology, De Montfort University

Andrew Gow, Professor, Department of History and Classics, University of Alberta

Lisa Grekul, Associate Professor, Department of Critical Studies, University of British Columbia

Steven Haberman, Director and Deputy Dean, Professor of Actuarial Science, Cass Business School, City University, London

Jeffrey Herf, Professor of Modern European History, Department of History, University of Maryland

John-Paul Himka, Professor, Department of History and Classics, University of Alberta

David Hirsh, Goldsmiths College, University of London

Sara R. Horowitz, Professor, Humanities, York University

Pavel Ilyin, Geography Consultant, United States Holocaust Memorial Museum, Washington, DC

Marion Kaplan, Skirball Professor of Modern Jewish History, NYU

Dovid Katz, Editor, Defendinghistory.com, Chief Analyst, Litvak Studies Institute, Professor emeritus, Vilnius University

Myrna Kostash, Writer, Edmonton

Matthew Kramer, Professor of Legal and Political Philosphy, University of Cambridge

Frederick Krantz, Professor, Liberal Arts College, Concordia University, Director, Canadian Institute for Jewish Research, Montréal

Taras Kurylo, Independent Scholar, Edmonton

Marija Kropuves-Berg, Ph.D., Bloomington, IN

Alexandr Kruglov, Associate Professor, Chair of Philosophy, Kharkiv University of Radio Electronics

Francis Landy, Professor of Religious Studies, Department of History and Classics, University of Alberta

Richard Ned Lebow, James O. Freedman Presidential Professor, Dartmouth College

Deborah Lipstadt, Dorot Professor of Modern Jewish History and Holocaust Studies, Emory University

Meir Litvak, Director, Center for Iranian Studies, Tel Aviv University

David Matas, Human rights lawyer, Order of Canada, Winnipeg

Jared McBride, Ph.D. Candidate, Department of History, UCLA

Maureen McNeil, Professor, Lancaster University

Oleksandr Melnyk, Ph. D. Candidate, Department of History, University of Toronto

Erin Moure, Poet and essayist, Montréal

Eduard Nižňanský, Professor, Department of Universal History, Commenius University

Nina Paulovicova, Ph.D. Candidate, Department of History and Classics, University of Alberta

Srdja Pavlovic, Assistant Adjunct Professor, Department of History and Classics, University of Alberta

Dina Porat, Head, Kantor Center for the Study of Contemporary European Jewry, Tel Aviv University

Moishe Postone, Professor, Department of History, Center for Jewish Studies, Co-Director, Chicago Center for Contemporary Theory, University of Chicago

Alexander V. Prusin, Associate Professor of History, Humanities Department, New Mexico Institute of Mining and Technology

Doron Rabinovici, Historian, Vienna

Larry Ray, Professor of Sociology, Faculty of Social Sciences, Sub-Dean for Graduate Studies, School of Social Policy, Sociology and Social Research, University of Kent

John E Richardson, Senior Lecturer, School of Arts and Cultures, Newcastle University

William Risch, Associate Professor of History, Georgia College

Andrew Roberts, Historian, Fellow of the Royal Society of Literature, London

Alvin H. Rosenfeld, Irving M. Glazer Chair in Jewish Studies, Director, Institute for the Study of Contemporary Antisemitism, Indiana University

Grzegorz Rossoliński-Liebe, Ph.D. Candidate, Department of History, University of Hamburg, and Research Fellow at the Wiesenthal Institute for Holocaust Studies, Vienna

Per A Rudling, Post-doctoral Fellow, Department of History, Ernst-Moritz-Arndt-Universität Greifswald

Clemens Ruthner, Assistant Professor of European Studies, Trinity College, Dublin

Shimon Samuels, Director for International Relations, Simon Wiesenthal Centre, Paris

Anna Sommer Schneider, Ph. D. Candidate, Jagiellonian University, and Research Assistant, Emory University

Guy Sela, Ph. D. Candidate, University of Oxford

David M. Seymour, School of Law, Lancaster University

Anton Shekhovtsov, Kreisau Fellow of the George Bell Institute, Sevastopol

Ivan Sloboda, Translator, London

Charles Small, Director, Interdisciplinary Institute for the Study of Antisemitism, Yale University

Peter Stachel, Post-doctoral Fellow, Institute for Culture Studies and History of Theatre, Austrian Academy of Sciences

Lionel Steiman, Senior Scholar, Full Professor, Department of History, University of Manitoba

Terri Tomsky, SSHRC Postdoctoral Fellow, Department of English and Film Studies, University of Alberta

Rafał Wnuk, Professor, Department of History, Catholic University of Lublin

Ruth Wodak, Distinguished Professor, Chair in Discourse Studies, Department of Linguistics and English Language, Lancaster University

This letter is now being circulated across Europe and through international scholarly associations and listservs and will no doubt include many more leading scholars. Their names will be added as they are submitted.

Mohort
O mnie Mohort

Mohort Wypromuj również swoją stronę Ten blog powstał w 2008 roku z myślą o tych Polakach, którzy nic nie wiedzą o ludobójstwie OUN-UPA. Postawiłem sobie za cel opisanie tych tragicznych wydarzeń w porządku chronologicznym, w ich 65-tą rocznicę. Liczby: Wołyń: 60 tys. zabitych Tarnopolskie: 28 tys. zabitych Lwowskie: 25 tys. zabitych Stanisławowskie: 18 tys. zabitych Lubelskie: 3 tys. zabitych Polesie: ? tys. zabitych (są to szacunki polskich ofiar OUN i UPA wg Ewy Siemaszko) Kilkadziesiąt tysięcy Ukraińców zabitych przez OUN i UPA. 10-15 tys. Ukraińców zabitych w polskich akcjach odwetowych i walkach (wg dr. G. Motyki). Wg prof. W. Filara było to 5,7 tys.) ___________ Powstanie tego blogu sprowokowała inicjatywa prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki. Komentujących uprasza się o zachowanie szacunku dla narodu ukraińskiego. Autor bloga uważa, że UPA była wrzodem na ciele tego narodu i nie można jej winami obciążać ogółu Ukraińców. Z tego powodu nie domagam się żadnych przeprosin od przedstawicieli państwa ukraińskiego. Nie jestem historykiem, raczej miłośnikiem historii. Nowym czytelnikom zalecam czytanie notek po kolei zaczynając od najstarszej. Tekst bloga (do maja 2009) jest dostępny w 4 plikach PDF: część I, część II, część III, część IV Potrzebującym informacji "w pigułce" proponuję kliknięcie tagu podsumowania. Moje notki: LUTY 2008: 1. 9.02.1943. Parośla - krwawe preludium. 2. II RP - surowa macocha 3. Śmierć, śmierć, Lachom śmierć! 4. Dlaczego Wołyń? 5. Karty MARZEC 2008: 6. Ni Lacha, ni Żyda 7. Patrioci, kolaboranci czy zdrajcy? 8. Powstanie, ale jakie? 9. Krzyż 10. 26.03.1943. Masakra w Lipnikach 11. Kto tu był bohaterem, Wiktorze Juszczenko? KWIECIEŃ 2008: 12. Wołyń na początku 1943r. Spóźniony wstęp. 13. Polnische Schutzmannschaften - w służbie III Rzeszy i Polaków 14. Zagłada. Trzy historie. 15. Polska samoobrona na Wołyniu 16. Świece ofiarne w Janowej Dolinie 17. Wielki tekst Rafała Ziemkiewicza 18. Dwie prawdy 19. Wołyń - kwiecień 1943 MAJ 2008 20. Trzeciomajowe zwycięstwo 21. Co widać przez pomarańczowe okulary 22. Boh żywe 23. Pszenica i kąkol 24. "Jutro" Kłyma Sawura 25. O złych i dobrych esesmanach 26. Chłopi vs. burżuje czyli walka klas? 27. Prawdziwi bohaterowie 28. Wołyń - maj 1943 CZERWIEC 2008 29. 2. czerwca - zemsta za... 30. Moja Rywingate 31. Czerwone Zielone Święta 32. "Ukraińcy mają potężną pracę do wykonania" - frapujący wywiad z Krzesimirem Dębskim 33. Skandal z prezydentem Kaczyńskim w tle 34. Rozkaz numer 1 35. Sprawa Martynowśkiego 36. O najpiękniejszej dziewczynie w Koszowie 37. Wołyń - czerwiec 1943 LIPIEC 2008: 38. 4-5 lipca 1943 - pierwsza bitwa o Przebraże 39. Nie zapomnij Ty o nas, o, święta! 40. Konferencja o ludobójstwie OUN-UPA: zaproszenie ŚZŻAK i IPN 41. Wołyń i Galicja Katyniem współczesnej Polski 42. „Wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego...” 43. 14.07.1943 - słońce zachodzi nad Kołodnem 44. O tym, jak Ukrainiec Szopiak robił użytek ze swojej kosy 45. Upadek Huty Stepańskiej 46. Politycy ręce precz od historii! 47. Mysterium iniquitatis - czy w człowieku drzemie Demon? 48. Bitwa o chleb 49. Wołyń - lipiec 1943 SIERPIEŃ 2008 50. Pułkownik Niewiński wciąż walczy 51. Przystanek Bandera 52. Bulba-Boroweć pisze list 53. Remanenty - przegląd prasy ukraińskiej 54. Sprawiedliwość "Muchy" 55. O buncie /grzesiowi dedykuję/ 56. Wniebowzięcie 57. 30.08.1943 - Wola Ostrowiecka i Ostrówki 58. Trzecia bitwa o Przebraże czyli wojna, której nie było 59. Wołyń/Galicja Wsch. - sierpień 1943 WRZESIEŃ 2008 60. Dekonstrukcja mitu 61. Konstrukcja mitu, czyli bezpieka i IPN prawdę ci powiedzą 62. Nigdy nikogo życia nie pozbawi... 63. Wołyń/Galicja Wsch. - wrzesień 1943 PAŹDZIERNIK 2008: 64. Święte słowa Johna-Paula Himki 65. Retrospekcje: wojna polsko-ukraińska 1918-1919 66. Zastraszyć księdza 67. Wołyń/Galicja Wsch. - październik 1943 LISTOPAD 2008: 68. W telewizji pokazali 69. Ocalić od zapomnienia 70. 16.11.1943 - zwycięstwo "Bomby" 71. Wiktor Poliszczuk (1925-2008) 72. Wojciechowski, podejdź no do płota! 73. Wołyń/Galicja Wsch. - listopad 1943 GRUDZIEŃ 2008: 74. "Brutalny, bezrefleksyjny, fanatyczny" - ks. Isakowicz-Zaleski 75. Angela Merkel: Niemcy wybaczają Polakom Auschwitz 76. Męczennik o. Ludwik Wrodarczyk 77. Prawdziwi bohaterowie (2) 78. Wigilia A.D. 1943 79. Wołyń/Galicja Wsch. - grudzień 1943 STYCZEŃ 2009: 80. Stepan Bandera - ukraiński bin Laden 81. Czarna sukienka czyli o leśnikach 82. Odsiecz Ołyki 83. 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK 84. Gdzie są mężczyźni? 85. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - styczeń 1944 LUTY 2009: 86. Hanaczów stawia opór 87. Czy na Ukrainie będą burzyć polskie pomniki? 88. Retrospekcje: Galicja 89. Szlachta 90. Inaczej 91. Ratunku, Polacy mnie biją! 92. Czerwone noce w powiecie rohatyńskim 93. Po Wołyniu była Galicja  94. Przypadek 95. Huta Pieniacka - największa zbrodnia na wsi polskiej 96. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - luty 1944 MARZEC 2009: 97. Retrospekcje: Zamojszczyzna 98. Obraz zbliżony do prawdy i prawda 99. Odwet 100. Legenda – nie legenda 101. Prawdziwi bohaterowie (3) 102. Jaja po wołyńsku – z książki kucharskiej redaktora W. 103. Historia z perspektywy żaby 104. Wierszem 105. Szok 106. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1944 KWIECIEŃ 2009: 107. Drugie życie... morderców 108. Ostatnia niedziela 109. Prawdziwi bohaterowie (4) 110. Pomóżmy Wiktorowi Juszczence! 111. Kto dziś pamięta o Ormianach? 112. Bitwa pod Hurbami 113. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna – kwiecień 1944 MAJ 2009: 114. Rektorowi KUL pro memoria 115. Zapomniane wypędzenia 116. O pomnikach, profanacjach, polityce i piłce (nożnej) 117. ”Gonił nas człowiek z siekierą”, ale to nie było tak, jak myślicie 118. Wielka Polska o nich zapomniała! 119. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - maj 1944 CZERWIEC 2009: 120. Bratni naród na Kresach 121. Jeszcze o Ziemkiewiczu 122. Nie-Cała prawda 123. Negacjonista 124. Bajka 125. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - czerwiec 1944 LIPIEC 2009: 126. Dishonoris causa 127. Jak to było z piłami na Wołyniu 128. Chcemy innej historii! 129. Polska samoobrona we Wschodniej Galicji 130. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - lipiec 1944 SIERPIEŃ 2009: 131. Alternatywna trasa rajdu Bandery 132. Krakowskimi śladami Stepana Bandery 133. Kolejny ważny tekst Wołodymyra Pawliwa 134. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - sierpień 1944 WRZESIEŃ 2009: 135. Istriebitielnyje Bataliony - w służbie NKWD i Polaków 136. Galicja/Wołyń - wrzesień 1944 (+ Legnica!) PAŹDZIERNIK 2009: 137. SB – fałszywi bohaterowie 138. Galicja/Wołyń - październik 1944 (+ Legnica bis) LISTOPAD 2009: 139. Karta się odwraca 140. Galicja/Wołyń – listopad 1944 GRUDZIEŃ 2009: 141. Tylko we Lwowie 142. Ihrowicka kolęda 143. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - grudzień 1944 STYCZEŃ 2010: 144. Niezwykła historia jakich było wiele 145. Wikipedia pod specjalnym nadzorem 146. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - styczeń 1945 LUTY 2010: 147. Juszczenko przegiął 148. Ludobójcy i ludzie 149. Śmierć kata 150. Мила моя, што-то буде з нами? (kresowe mity, nie-mity) 151. Galicja/Wołyń - luty 1945 MARZEC 2010: 152. Spirala odwetu 153. Warto rozmawiać? 154. Koniec 155. Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1945 + bojkot zbiórki na KUL KWIECIEŃ 2010: 156. Wyprawa kijowska AD 2010 157. Galicja/Lubelszczyzna - kwiecień 1945 MAJ 2010: 158. Galicja/Lubelszczyzna - maj 1945 CZERWIEC 2010: 159. Galicja/Lubelszczyzna - czerwiec 1945 LIPIEC-SIERPIEŃ 2010: 160. 67. rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu 161. Galicja/Lubelszczyzna - lipiec-sierpień 1945 WRZESIEŃ 2010: 162. Komu Andrzej Kunert zamierza stawiać pomniki? 163. Galicja/Wołyń/Lubelszczyzna - wrzesień 1945 PAŹDZIERNIK 2010: 164. Nienawiść w polityce 165. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - październik 1945 LISTOPAD 2010: 166. Ze szczerej piersi się wyrwało... 167. Galicja/Lubelszczyzna - listopad 1945 GRUDZIEŃ 2010-STYCZEŃ 2011: 168. Krwawe świętowanie 169. Skandal w Przemyślu + podsumowanie 12.1945-01.1946 LUTY 2011: 170. Dlaczego dr Motyka nie powinien zasiadać w Radzie IPN 171. Luty 1946 - podsumowanie MARZEC-KWIECIEŃ 2011: 172. Łuny w Bieszczadach 173. Światowe autorytety przypominają o polskich ofiarach Wołynia 174. Marzec-kwiecień 1946 – podsumowanie MAJ-CZERWIEC 2011: 175. Czy Bronisław Komorowski potępi Armię Krajową? 176. Maj-czerwiec 1946 - podsumowanie LIPIEC-SIERPIEŃ 2011: 177. "To my znamy prawdę..." - 68 rocznica rzezi wołyńskich 178. Lipiec-sierpień 1946 - podsumowanie WRZESIEŃ-GRUDZIEŃ 2011: 179. Za co bierze pieniądze radca ambasady RP w Kijowie, p. Hnatiuk? 180. Jak to się robi w Warszawie 181. Ale palma czyli GW vs. Ziemkiewicz, odcinek 1943 182. 5 Professoren und Wahrheit, du bist verloren (+ IX-XII.1946) STYCZEŃ-LUTY 2012: 183. Skandal na Ukrainie + podsumowanie 01-02.1947 MARZEC 2012: 184. Podsumowanie marca 1947 (śmierć gen. Świerczewskiego) KWIECIEŃ-GRUDZIEŃ 2012: 185. Genocidum atrox 186. Awantura o akcję "Wisła" (+podsumowanie) ROK 2013: 187. Walczymy o Dzień Pamięci Męczeństwa Kresowian 188. Elity III RP: nacjonalizm jest OK, byle ukraiński 189. Eksperci – po owocach ich poznacie 190. A ile ofiar zadowoliłoby p. Szeptyckiego? 191. Michnik stoi tam, gdzie OUN ______________________________ "Wychowanie w niepamięci, świadome ukrywanie, czy fałszowanie faktów, stawianie zbrodniarzom pomników to najbardziej podła rzecz, jaka może się wydarzyć cywilizowanym narodom..." Stanisław Srokowski,"Nienawiść" "W interesie naszych narodów leży znormalizowanie naszych stosunków, co wymaga powiedzenia sobie w oczy całej prawdy - ale tylko prawdy." - Jerzy Giedroyć Kontakt: dymitr.mohort[małpa]interia.pl

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura